پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

«تبریز، شهر بدون گدا»، جمله‌ای که به‌کرات شنیده‌ایم و ممکن است متعجب هم شده باشیم. مگر می‌شود در شهری متکدی پیدا نشود آن هم در این برهه زمانی که مشکلات زیادی گریبانگیر همگان است. در شرایطی که تکدی گری به یکی از آسیب‌های اجتماعی مبدل شده، بررسی و واکاوی مسیری که تبریز پیموده تا به شهر بدون گدا تبدیل شود، حائز اهمیت است. دلیل کم‌ بودن تعداد متکدیان تبریز را شاید بتوان به طرح‌های مختلف خیریه‌‌ها ربط داد. مثل آنهایی که مردم را به تهیه مایحتاج نیازمندان و جهیزیه برای نوعروسان به جای فرستادن دسته‌گل برای مراسم سوگواری دعوت می‌کنند؛ خوشبختانه این کار یکی از مواردی است که میان فعالیت‌های مختلف خیریه‌های تبریز، خوب جا افتاده و هنوز نیز انجام می‌شود. چه خوب است که شهر بدون گدا را به لایه لایه شهرهایمان تعمیم دهیم و از گداپروری حمایت نکنیم.

کودکان کار این روزها بر سر چهارراه‌ها و پشت چراغ قرمزهای تبریز گل و فال می‌فروشند اما مسئولین این شهر همچنان معتقدند تبریز شهر بدون گداست!محسن ارشدزاده، مدیر کل بهزیستی استان آذربایجان شرقی نیز با بیان این که شهر تبریز همانند سایر شهرهای کشور گدا دارد، توضیح داده بود: «تبریز به عنوان شهر بدون گدا شناخته شده و تکدی‌گری در آن کمتر به چشم می‌خورد و دلیل اصلی آن جمع‌آوری و ساماندهی گدایان توسط موسسه خیریه مستمندان تبریز است.»

سال‌هاست تبریز به شهر بدون گدا معروف است. اما گدایان وارداتی از داخل و خارج کشور با بی‌توجهی به این شهرت، پا در تبریز گذاشته‌اند. برای آن‌ها همین که تبریزی‌ها دست به جیب باشند کافیست.